Ilustrísima e o cine

edición de 1994

Por segunda vez nas nosas lecturas temos unha obra que mostra os inicios do cine.
En Ilustrísima estamos nunha cidade galega entre 1910 e 1912; o cinematógrafo é a nova tecnoloxía, a súa exhibición é un espectáculo con moita aceptación entre as clases populares, pero que a igrexa considera un grave pecado.
A presenza do cinematógrafo na cidade é a chispa que fai estourar o conflito entre o bispo e a curia.  Evidentemente a culpa non é do cine senón dos que cargan sobre esta  arte todo o seu odio e intolerancia, como queda claro no primeiro capítulo da novela:

A medida que o conflito avanza o bispo protagonista verase na obriga de dar o seu parecer sobre esta nova arte, polo que visita o cine de incógnito: O que ve Ilustrísima deixa claro que as proxeccións poden ser máis ou menos emocionantes, pero totalmente inocentes.

Vídeo:
L'arrivée d'un train à La Ciotat (1895)- Frères Lumière

De regreso, o bispo, "mentres tomaba notas sobre o que acababa de ver, aínda coa emoción nos ollos e no peito" sente que lle volve o apetito, sinal de que as molestias físicas producidas pola tensión á que estivera sometido desapareceran.
Os efectos beneficiosos que experimenta o bispo contrastan con grandes males para o corpo e a alma que denuncia  "o informe" da curia no capítulo VII.

 Vídeo: Sortie des usines lumiere

Moi recomendable a lectura deste post sobre a familia Barbagelatta  e o cine.

ACTUALIZACIÓN 10/4/2017. Interesante artigo de Miguel Anxo Fernández en La Voz de Galicia: Carlos Casares, o escritor cinéfilo